Ongeveer 1.5 maand geleden was ik op het idee gekomen om voor een paar maanden te gaan werken in Curacao. Vanaf dat moment ben ik op het internet op zoek gegaan naar werk in Curacao. Ik was op zoek naar een baantje in de horeca. Hierdoor was ik terecht gekomen bij een bedrijf in Curacao die stages, werk en huisvesting regelt voor studenten die vanuit Nederland naar Curacao willen komen. Na een skype gesprek te hebben gehad met het bedrijf Mise en Place, had ik na 2 weken een baantje gevonden. Bar/bediening bij Cabana Beach. Vervolgens is het bedrijf op zoek gegaan naar huisvesting. Uiteindelijk na 3/4 weken was alles rond. Ik had een baantje, huisvesting, vliegticket, documenten geregeld enz. Nog altijd realiseerde niemand inclusief ik zich dat ik voor 3 maanden weg zou gaan. Het aftellen kon beginnen. De laatste 2 weken ben ik alleen maar weggeweest om iedereen nog te zien voordat ik vertrok. Vooral veel gefeest, laat naar bed gegaan, 30 seconds gespeeld en niet thuis geweest. Later realiseerde ik me dat ik papa en mama natuurlijk ook 3 maanden niet zou gaan zien en probeerde ik wat meer thuis te blijven. De dagen vlogen voorbij en van nog 2 weken te gaan, was het nog maar een week. Van nog 1 week te gaan waren het ineens 3 dagen. Ik zou mijn laatste avondje op zaterdag 22 februari maken. Van te voren gingen Nikki en ik in het Isabella restaurant eten. Zonder iets in de gaten te hebben reden we terug naar huis om mijn opa nog even gedag te zeggen. 'Die kon alleen maar op zaterdagavond half 9'. Met de gedachte om even een kwartiertje naar huis te gaan om opa gedag te zeggen en erna weer om 10 uur te moeten werken ging ik nietsvermoedend met Nikki naar huis. Thuis aangekomen zat opa al op de bank. Na dat ik opa gedag had gezegd, kwam papa met de mededeling dat hij een cadeautje voor me had. Ik moest even met hem meekomen. Ik liep met hem mee naar zijn praktijk, de deur ging open en........ SURPRISE!!!!!!! Al mijn vriendinnetjes, familie en vriendjes zaten in de praktijk van mijn vader verstopt. Mijn eerste reactie was een gil en weer wegrennen. Ik had helemaal niks verwacht en totaal niets in de gaten. Iedereen heeft dit zo goed voor mij achter kunnen houden. Heel knap iedereen gedaan! en nogmaals bedankt het was geweldig. Normaal gesproken ben ik juist iemand die alles gelijk in de gaten heeft en te nieuwsgierig is om dit niet in de gaten te hebben. Dus dat was echt top. We hebben thuis wat drankjes gedronken en rond een uur of 11 zijn we richting Sittard gegaan. Dit was een avond om nooit meer te vergeten!!!!!!!! Toen het eenmaal zondag was, realiseerde ik mij nog altijd niet dat ik binnen 2 dagen in Curacao zou zijn. Zelfs toen ik maandag mijn koffers in ging pakken en alles geregeld had, voelde het nog altijd niet als werkelijkheid. Maandagavond heb ik met nog een aantal vriendinnen, collega's en papa en mama een afscheidsdrankje gedaan bij De Buren. Hierna werd het toch wel werkelijkheid, want rond een uur of 6 uur 's ochtends was het zo ver. Op naar Dusseldorf Airport. Mijn vlucht vertrok om 9 uur 's ochtends. Alles verliep goed op het vliegveld en voor ik het wist zat ik in de lucht.

Hoe het verder allemaal afloopt, komt de volgende keer

(L) xxxx